Μιμόζα Κουσάρι-Λίλα
Μιμόζα Κουσάρι-Λίλα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 16 Οκτωβρίου 1975 Τζακόβιτσα/Τζακόβα |
Χώρα πολιτογράφησης | Κοσσυφοπέδιο |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Πρίστινα Πανεπιστήμιο της Πρίστινα[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Νέα Συμμαχία του Κοσσυφοπεδίου |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | αναπληρωτής πρωθυπουργός |
Ιστότοπος | |
mimozakusari | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μιμόζα Κουσάρι-Λίλα (αλβανικά: Mimoza Kusari-Lila, γεννηθείσα στις 16 Οκτωβρίου 1975) είναι Αλβανή Κοσοβάρα πολιτικός για το κόμμα «Η Εναλλακτική». Έχει διατελέσει Αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Δημοκρατίας του Κοσσυφοπεδίου και Υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας από το 2011 έως το 2013 και ως Δήμαρχος της Γκιάκοβα από το Νοέμβριο του 2013 έως το 2017.[2]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μιμόζα Κουσάρι-Λίλα γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1975 στη Γκιάκοβα. Ο πατέρας της είναι πνευμονολόγος και η μητέρα της είναι δάσκαλος αλβανικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο δημοτικό σχολείο. Η οικογένειά της έζησε για λίγο στη Πέγια. Τέλος επέστρεψαν στη Γκιακόβα με τα τέσσερα παιδιά τους στα μέσα της δεκαετίας του '80.
Εκπαίδευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Κουσάρι ολοκλήρωσε το λύκειο στο Γυμνάσιο "Χαϊντάρ Ντούσι", και μετά από αυτό φοίτησε στην οικονομική σχολή του Πανεπιστημίου της Πρίστινα. Αποφοίτησε στα "Συστήματα Διαχείρισης και Πληροφοριών", και εργαζόταν με πλήρες ωράριο για να χρηματοδοτήσει τις σπουδές της σε περίοδο οικονομικής κρίσης και πολιτικής καταπίεσης. Το 1998-1999, όταν ξέσπασε η σύγκρουση στο Κοσσυφοπέδιο, εργάστηκε για οργανώσεις όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).[3]
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο, ενώ εργαζόταν σε στρατόπεδο προσφύγων για το Εθνικό Δημόσιο Ραδιόφωνο στη πΓΔΜ, κέρδισε την υποτροφία Ρον Μπράουν από το Υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών για να σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων στις ΗΠΑ.[4]
Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνέχισε τις σπουδές της στο Ινστιτούτο Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Κολοράντο και στο πανεπιστήμιο Ντικέσν στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας, όπου ολοκλήρωσε το μάστερ της στις ηλεκτρονικές επιχειρήσεις. Κατά το διάστημα αυτό ήταν πολύ δραστήρια στην οργάνωση της φοιτητικής κοινότητας και στην παρουσίαση δεξιοτήτων ηγεσίας. Ίδρυσε και υπηρέτησε ως πρώτος πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρηματικών Γυναικών του Πανεπιστημίου Ντικέσν και ήταν ένας από τους τρεις υποτρόφους από την Ανατολική Ευρώπη του Ρον Μπράουν που προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν στον εορτασμό της Διεθνούς Εβδομάδας Εκπαίδευσης από την υπουργό Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ στην Ουάσιγκτον. Μετά τις σπουδές της, εργάστηκε ως υποψήφιος στην Bayer Corporation της Βόρειας Αμερικής στο Πίτσμπουργκ, στο τμήμα ηλεκτρονικών πωλήσεων.[3]
Μετά την επιστροφή στο Κοσσυφοπέδιο το 2001, εργάστηκε για το έργο της Παγκόσμιας Τράπεζας και του USAID για την υποστήριξη των επιχειρήσεων του Κοσσυφοπεδίου. Οι δεξιότητες ηγεσίας της και οι διευθυντικές ικανότητες της δοκιμάστηκαν ενώ εργάστηκε ως διευθυντής έργου στο εκπαιδευτικό σχέδιο του Αμερικανικού Πανεπιστημίου του Κοσσυφοπεδίου για το Κοσσυφοπέδιο και την ίδρυση του ιδρύματος. Το έργο της είχε ως αποτέλεσμα το επιτυχημένο άνοιγμα του Αμερικανικού Πανεπιστημίου στο Κοσσυφοπέδιο. Τώρα είναι κορυφαίος εκπαιδευτικός φορέας στο Κοσσυφοπέδιο και την περιοχή.[3]
Πολιτική δραστηριότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μιμόζα Κουσάρι μπήκε στην πολιτική και δημόσια υπηρεσία το 2003, όταν της προσφέρθηκε η θέση του εκπροσώπου και πολιτικού συμβούλου του πρωθυπουργού του Κοσσυφοπεδίου Μπαϊράμ Ρετζέπι. Η πρώτη γυναίκα που είχε τέτοια θέση και είναι αμερόληπτη στις πολιτικές πεποιθήσεις της, ήταν το πρόσωπο και η φωνή της κυβέρνησης του Κοσσυφοπεδίου για περισσότερο από ένα χρόνο μέχρι τις ταραχές του Μαρτίου του 2004. Ανακοίνωσε την απόσυρση της από την πολιτική στο τέλος του 2004, λόγω του γάμου της με τον Αρμπέν Λίλα, και ο γιος τους γεννήθηκε το επόμενο έτος. Η Μιμόζα Κουσάρι πρόσθεσε στο επώνυμο της το επώνυμο του συζύγου της και τώρα χρησιμοποιεί το Κουσάρι-Λίλα στο επώνυμο της.
Επανήλθε στην πολιτική δραστηριότητα ως διευθυντής του Τμήματος Ενέργειας στο Υπουργείο Ενέργειας και Ορυχείων, ακολουθώντας με το Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο στο Κοσσυφοπέδιο, όπου διετέλεσε εκτελεστικός διευθυντής κατά την περίοδο 2006-2009. Ενώ ασχολήθηκε με το Αμερικανικό Επιμελητήριο στο Κοσσυφοπέδιο, το 2009 ολοκλήρωσε ένα ερευνητικό πρόγραμμα τεσσάρων μηνών ως Υποτροφία Φούλμπραϊτ στο Πανεπιστήμιο Τζώρτζταουν, το ερευνητικό κέντρο κεφαλαίου στην Ουάσιγκτον, με επίκεντρο την ανάπτυξη των κεφαλαιαγορών στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της προσκλήθηκε ως ομιλητής στο Διεθνές Κέντρο για τους Μελετητές Γούντροου Γουίλσον για την εισαγωγή σημαντικών αναπτυξιακών προκλήσεων στο Κοσσυφοπέδιο.[5]
Το 2009, η Μιμόζα Κουσάρι-Λίλα τοποθέτησε επίσημα την υποψηφιότητά της για δήμαρχο της Γκιάκοβα με το κόμμα Νέα Συμμαχία του Κοσσυφοπεδίου. Η Μιμόζα Κουσάρι-Λίλα ονομάστηκε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Κοσσυφοπεδίου και Υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας στις 23 Φεβρουαρίου 2011,[3] και υπηρέτησε υπό την ιδιότητα αυτή μέχρι τις 2 Οκτωβρίου 2013, όταν αμετάκλητα παραιτήθηκε από όλες τις θέσεις στην κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου λόγω της εκλογικής εκστρατείας της ως Δήμαρχος της Γκιάκοβα, αυτή τη φορά κερδίζοντας στο δεύτερο γύρο.[6] Έγινε η πρώτη γυναίκα δήμαρχος στην ιστορία του Κοσσυφοπεδίου.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εκλογές στο Κοσσυφοπέδιο (2013)
- Κατάλογος των πολιτικών κομμάτων στο Κοσσυφοπέδιο
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Gjakova Municipality: The Mayor». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Week of Women - Biography Αρχειοθετήθηκε 2013-12-14 στο Wayback Machine.
- ↑ «Mimoza Kusari biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ Speakers- Biography Αρχειοθετήθηκε 2013-12-16 στο Wayback Machine.
- ↑ «Official results - Second round» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2018.